Dag 19 Victorville - Rialto

Wigwam Motel, Rialto CA

Verslag:

Na ontelbare berichten via facebook van allerlei mensen die met ons meedachten om een oplossing te zoeken voor het afleveren van het schaalmodel in het museum, is de oplossing gevonden. We hadden echt zoiets van, hoe moet dit want het is vandaag de “Fourth of July” dus ook nu is het museum gesloten. Via Jim Hinckley, een hele bekende schrijver van diverse Route 66 boeken, kregen we de naam door van Bill Cadenhead en zijn telefoonnummer. We hadden ook van iemand het telefoonnummer van Sharon doorgekregen maar daar kregen we een antwoordapparaat. Bill gebeld en daar hebben we mee afgesproken om elf uur in het museum. Kregen later weer een bericht dat Sharon er ook om elf uur is.

We zijn eerst gaan ontbijten, nou……dat was ontzettend lekker dit keer. Willem had een heerlijke gevulde omelet en ik had French toast en een pancake. Je kon daarnaast ook nog vers fruit pakken en allerlei andere dingen. Nou….we zaten aardig vol dus die andere dingen hoefden we geen eens! We zijn daarna naar het museum gereden en werden daar begroet door een klein dametje, Sharon. Ze bood haar excuses aan voor het misverstand over de datum. Ze was heel enthousiast over het model en we kregen een uitgebreide rondleiding in het museum van haar. Ook kregen we allebei een T-shirt. Gisteren waren we allebei best wel boos maar vandaag is het wel weer goed gemaakt! Ze beloofde dat als het model in de vitrine was geplaatst, dat ze ons foto’s zal sturen. We gingen met een voldaan gevoel op pad!

We hoefden vandaag niet ver te rijden dus we konden het rustig aan doen. En dat was maar goed ook want we waren eigenlijk net goed en wel onderweg, toen we ineens allerlei hele mooie auto’s zagen staan. Ja en je weet het, als we dat zien dan is het gelijk ho en kijken. We konden pas 2 mijl verderop een afslag nemen maar dat hadden we er voor over. Er stonden zo’n 40 auto’s, het was een meeting van de Old Memories Car Club. Er stonden echt schitterende auto’s bij, allemaal heel strak in de lak en het chroom leek wel nieuw! Weer heel wat foto’s gemaakt waar Willem een aparte fotoshow van zal maken.

En dan overwint de Cajon Pass de laatste mensonvriendelijke bergen en begint het heerlijke land vol sinaasappelplantages, wijngaarden en tuinbouwbedrijven. De geweldige rotsmassa’s van de San Gabriel en San Bernardino Mountains zijn gehuld in zachte grijstinten en veranderen in het tegenlicht in geheimzinnige silhouetten. En opeens zijn er de uitlaatgassen van San Bernardino! Je ziet eerst allemaal telefoonmasten, industrie en woningen in een bonte mengeling van stijlen voor je mooie oude motelreclames ziet. De Foothill Boulevard aan de voet van het voorgebergte van de San Gabriel Mountains, zet koers naar het westen, af en toe duiken wel een paar ‘oldies’ op maar je moet uitkijken dat je ze niet mist. Het Wigwam Motel kort voor Rialto is zo’n oldie en hier gaan wij overnachten!

We checken in en horen van de vrouw die ons hielp (bleek de moeder van Kumar te zijn) dat Kumar er niet was. Jammer, hadden we graag willen ontmoeten. Dat is de eigenaar en een vriend van ons op facebook. Willem is even een tukkie gaan doen en ik ben de koffers even gaan reorganiseren. Het wordt echt wel een zootje als je zo drie weken uit je koffer leeft! Er werd op een gegeven moment geklopt en heel gaaf, Kumar stond voor de deur! Hij was twee weken weggeweest omdat de vader van zijn vriendin was overleden en hij allerlei dingen moest regelen. Hij had zijn moeder nog niet gezien maar kwam ons begroeten, hele aardige man!

’s Avonds zijn we gaan eten bij het Black Angus Steakhouse, heerlijk gegeten. Toen we terugreden zagen we overal vuurwerk. Nog een hele tijd voor onze teepee gezeten om van het vuurwerk te genieten. Het was de eerste keer dat we zoveel hebben meegekregen van de festiviteiten op de “Fourth of July”.

Bekijk hier de foto's!

Car Show